Wie ben ik?

Op 27 december van het na-oorlogse jaar 1945 ben ik geboren in de volksbuurt van de Seefhoek van Antwerpen met alle gevolgen vandien: ik kon nog vlot op straat spelen en rondom de kerk gaan ravotten (soms ook in de kerk als pre-puber-misdienaar). Dat straatleven - nauwelijks te 
corrigeren door moeder Janssens (geb. Grote Markt) - kon zich vrij ontwikkelen in de plaatselijke chiro-jeugdbeweging en betekende een waardevolle ervaringswereld voor mijn latere beroepsleven in het beroepsonderwijs. Mijn vader Willem Haazen drukte als loodgieter uit de parochie van miserie (1912) zijn typische volkse stempel op het grote gezin (9 kinderen) waarbij de burgerzin van de' mater familias' de 
boventoon trachtte te voeren. Met wisselend succes.

Zij stuurde me op mijn 11de levensjaar naar het St.

Lievenscollege van Antwerpen en na de Latijns-Griekse humaniora-opleiding koos ik nièt de unief voor een door mijn moeder verhoopte artsenopleiding maar volgde ik met succes de opleiding van regent Nederlands-Engels-Godsdienst. De 
volgende 35 jaren kreeg ik de kans om die vele jongeren van 12-18 als leraar godsdienst te begeleiden in de technische en beroeps-leergangen van het KTA van Brasschaat. Als 'vrijbuiter' in het Rijksonderwijs - buiten de toen nog dwingende en strikte programmatie katholieke 

onderwijskringen - heb ik zovele jonge mensen leren spreken en leren 'deftig' omgaan met anderen en met zichzelf, waarbij ik het taalgebruik in al zijn aspecten altijd als heel belangrijk vooropstelde. Die uitwisselingen van belevenissen, emoties en ervaringen... het lééfde gewoon in die gemengde klasgroepen, vaak jaren samen onderweg. We komen elkaar nu nog altijd hartelijk tegen hier en daar...

Die belevenissen, gesprekken en ervaring hebben - zonder dat ik me er van bewust was toen -  een prachtige bron gevormd voor mijn latere beschrijvingen van... belevenissen, emoties en gedachtegangen. Alhoewel... er ontwikkelden zich in de jaren 90 toch al voorleesverhalen en portretgedichten voor leerlingen en dan, plots, toch onverwacht, gebeuren vele dingen tegelijk: een (dominante) conservatieve directie - 
mèt langdurig ziekenverlof bij mij  (een soort her-bronning?) - het begin van het computer-tijdperk en de eeuwwisseling.

Een nieuw levensdeel gaat open voor me en alles staat klaar om uitgebreid poëzie-bundels te produceren en wat later lang-gedichten in een sterk ritmisch poëtisch-proza. Haast tegelijkertijd begin ik aan een intensieve jarenlange Tai Chi-opleiding - bedankt Raf en Eddy - vermengd met een aantal confronterende maar heilzame therapeutische confrontaties (bedankt Jana!) en zo kom ik met een nieuwe - sorry: een dieperliggende persoonlijkheid boven water in de vorm van schrijver-dichter.

Via het kunstplatform Kappa (Kapellen -B) vloeit mijn dichtkunst steeds meer samen met andere kunstvormen en hun expressies (bedankt, André). Voordrachten, kunstbundels, tentoonstellingen... 'De volkse jongen van de Seefhoek spreidt zijn vleugels breed' hoor ik mijn moeder en vader zaliger samen fluisteren want al die inzichten en ervaringen van toen tot nu op weg naar later worden ijverig neergeschreven en vermenigvuldigd, tot vaak over de grenzen in Zeeland (NL) en voorbij de gewoontes en opvattingen en opinies van vele modale burgers.

Hoe die vermenging van taal, vaderschap tegenover zijn kinderen, kleinkinderen en leerlingen tot ontplooiing kwamen na een soort van religieuze en persoonsbewuste verdieping, gestuwd door duizenden kilometers scooter- en wandeltochten (vb de GR5!), mede geïnspireerd door  vele museumbezoeken en kunst-routes, kan je gewaar worden en 
mee-beleven in het eigen ritmisch en intens intiem geschrijf van mijn gedichten en verhalen.

Dus... wie ben ik...? Lees me...

 

Nog meer inzichten van me over mijn levens-gedachten lees in in de rubriek Poëtisch Proza - 'Los' via een PDF bijlage die je kan aanklikken

(Uitgebreider overzicht staat geschreven in de bundel 'Mijn rotonde' - 2017)

Wim Haazen  15 januari 2021